درد فراموشی بر سینه محیط بان مصدوم اردستانی سنگینی می کند

یسکافه: اصفهان شامگاه 24 آبان ماه سال 1402 بود که یکی از مأموران یگان حفاظت محیط زیست شهرستان اردستان حین انجام وظیفه در روستای رشیدآباد منطقه سفلی زواره توسط شکارچی بدون مجوز با ماشین زیرگرفته شد.

احمدعلی عابدینی هرچند خوش شانس بود و زنده ماند، اما چنان دردناک از آن شب هولناک صحبت می کند که انگار همین روز گذشته بود که آن از خدا غافل با خودروی تیبا و به قصد جانش وی را زیر گرفت و از ناحیه لگن، کمر، سر، گردن و پای چپ گرفتار لطمه دیدگی جدی شد.

با خبر شدیم دادگاه تجدید نظر اصفهان حکم شکارچی متخلف را صادر کرده و همین مساله بهانه ای شد تا سراغی از محیط بان عابدینی بگیریم و بپرسیم اینروزها چگونه گذران زندگی می کند.

محیط بان عابدینی به سبب لطمه دیدگی شدیدی که همچنان با او است، حالا دیگر توان ماموریت و حضور در مناطق حفاظت شده را ندارد و در حد توان به کار ستادی در اداره محیط زیست اردستان مشغول می باشد. درد همچنان با او است و صدای بغض آلودش از آن سوی تلفن همراه، نشان از غم عمیقی دارد.

او می گوید: سه ماه کامل به سبب وضعیتی که داشتم در خانه بستری بودم و درمان حدود هفت ماه طول کشید. حالا با مشکلاتی که برای دستم بوجود آمده چند درصدی برایم نقص عضو زدند. دکترها می گویند باید با درد بسازی، برای اینکه شکستگی هایی که در ناحیه لگن و پا برایت پیش آمده تا آخر عمر همراهت خواهد بود.

سراغی از وضعیت درمان و حال و روزم نگرفتند

با وجود این، او غم نان و درمان دارد و به این علت همچنان به کار مشغول می باشد، با اینحال می گوید برای درمانم هزینه های سرسام آوری پرداخت کردم و خیلی از داروها را آزاد خریدم و از جانب سازمان هیچ کمکی به من نشد جز مقدار جزئی که بیمه تکمیلی پرداخت کرد.

عایدینی می گوید: زخمی که از شکارچی به پایش افتاده زندگی عادی را برایش سخت کرده و الان در انجام خیلی از کارهای روزانه اش محدودیت حرکتی دارد و نمی تواند بصورت عادی روی زمین بنشیند و برای کارهای روزمره گرفتار مشکلاتی است.

این محیطبان از سازمان محیط زیست هم گله مند است و می گوید: پس از یک سال که از این اتفاق می گذرد در مورد هزینه هایی که انجام دادم هیچ کمکی به من نشده و همه هزینه ها را شخصی پرداخت کردم و باوجود این که گزارش هایی را برای یگان سازمان فرستادم، اصلاً سراغی از وضعیت درمان و حال و روزم نگرفتند.

او با حالتی افسوس ادامه می دهد: با توجه به این که نیروی پیمانی اداره محیط زیست هستم حتی سه ماه طول درمانم را از مرخصی ذخیره های خودم استفاده کردم، برای اینکه به من اعلام گردید یا باید مرخصی استعلاجی بگیری که قسمتی از حقوقت را تامین اجتماعی بدهد یا از مرخصی های ذخیره استفاده کنی.

این گفته ها بغض را در گلوی محیطبان زخمی اردستان می شکند و او با صدایی زخمی می گوید: ما باید پشتیبان داشته باشیم که در چنین مواقعی از ما حمایت شود. با وضعیتی که برایم پیش آمد و هزینه هایی که انجام دادم تمام قسط و قرض و زندگی ام بهم ریخت و نمی دانم با کدام پول باید ادامه روند درمان را انجام دهم.

انتظار داشتیم حکم دادگاه بازدارنده و عبرت آموز باشد

برادر همسر محیط بان مصدوم در خصوص رأی دادگاه تجدیدنظر اصفهان به ایسنا می گوید: زمانی که اداره محیط زیست اردستان از شکارچی متخلف شکایت نمود، دادگاه عمومی زواره، وی را به ۳۰ ماه حبس تعزیری محکوم نمود که بعد از اعتراض وکیل ضارب در شعبه ۳۰ دادگاه تجدید نظر اصفهان، ضمن رد اعتراض، مجازات حبس تعزیری متهم به ۲۰ ماه حبس تعزیری کاهش پیدا کرد.

محمود زارع با اشاره به این که در حکم دادگاه نوشته شده شکارچی بصورت عمد مبادرت به زیرگرفتن محیط بان کرده است، اضافه کرد: انتظار داشتیم حکم دادگاه به شکلی اعلام می شد که تا حدودی بازدارنده و عبرت آموز باشد و حداقل از تکرار اینگونه اتفاقات در منطقه پیشگیری کند.

وی با اعلان اینکه از اداره کل حفاظت محیط زیست و یا سازمان محیط زیست درخواست داریم از نیروهای خود حمایت بیشتری داشته باشند، اظهار داشت: محیط بان مصدوم تا حالا بالاتر از ۱۰۰ میلیون تومان هزینه کرده و بیمه فقط ۲۰ درصد هزینه را پرداخت کرده است. این در حالیست که طول درمان وی همچنان ادامه دارد.

برادر همسر محیط بان مصدوم با گلایه از بی توجهی سازمان محیط زیست نسبت به حال و روز محیط بان مصدوم، اضافه کرد: همه می دانند آنها بی دفاع اند و دستشان خالی است، احمدعلی عابدینی تا آخر عمر یک انسان ناقص و به صورتی از کار افتاده شد، ولی انتظار می رود محیط بانانی که جانشان را برای حفظ منابع طبیعی به خطر می اندازند بالاتر از این مورد حمایت مسئولان قرار گیرند.

منبع: یسکافه