استادیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مطرح کرد؛ عوارض مرگبار سوءتغذیه بیمارانی که عمل جراحی دارند

به گزارش یسکافه، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، نسبت به عوارض سوءتغذیه بیمارانی که عمل جراحی دارند، اخطار داد.
به گزارش یسکافه به نقل از مهر، غزاله اسلامیان اظهار داشت: برپایه یافته های مطالعات صورت گرفته، میزان مرگ و میر در بیماران مبتلا به سوءتغذیه که تحت عمل جراحی قرار می گیرند حدود ۳۳ درصد است. در حالیکه این آمار در افرادی که مبتلا به سوءتغذیه نیستند ۳.۵ درصد گزارش شده است. وی، عوارض سوءتغذیه در بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند را شامل افزایش ابتلاء به عفونت ها، افزایش تعداد زخم های بستر، بهبود آهسته زخم ها و افزایش رشد باکتری های دستگاه گوارش برشمرد و اشاره کرد: بیمارانی که مورد عمل جراحی قرار می گیرند به واسطه شرایط بیماری و جراحی، نیازمند مراقبت های خاصی هستند. به قول اسلامیان، تغذیه مناسب پیش از جراحی هایی که با برنامه ریزی به انجام می رسد، تاثیر به سزایی بر روند بهبود بیمار بعد از جراحی دارد. این استادیار دانشگاه با اشاره به روند اجرای برنامه تغذیه ای در بیماران تحت عمل جراحی، اظهار داشت: فرآیند تغذیه در بیمار کاندید جراحی باید از زمان بستری شدن وی در بیمارستان (قبل از عمل جراحی) شروع شود و تا دوره بهبود بعد از عمل ادامه داشته باشد. این دکترای علوم تغذیه با اعلان اینکه بیمار یک تا دو روز پیش از جراحی بهتر است از رژیم های غذایی کم فیبر یا رژیم های غذایی مایع پیروی کند، اضافه کرد: پیش از جراحی طبق دستور پزشک، تغذیه بیماران متوقف می شود (ناشتا یا NPO) تا روده بزرگ بیمار فاقد مواد باقی مانده باشد و خطر ابتلاء به عفونت ها کم شود. به گفته ی ایشان، بر مبنای نوع جراحی و شرایط بیمار امکان دارد مدت زمان این وضعیت (ناشتا بودن) در بیماران متفاوت باشد و حتی در جراحی های اورژانسی این شرایط مهیا نباشد. این استادیار دانشگاه اشاره کرد: پس از جراحی و به هوش آمدن بیمار، پزشک باتوجه به نوع جراحی و عملکرد دستگاه گوارش بیمار نوع تغذیه وی را تعیین می کند که بهتر است در صورت امکان در اسرع وقت تغذیه از طریق دهان آغاز شود. اسلامیان اضافه کرد: بعد از جراحی با تجویز پزشک، تغذیه بیمار با رژیم غذایی مایع صاف شروع می شود. سپس رژیم غذایی مایع کامل، رژیم غذایی پوره و نیمه جامد و رژیم غذایی معمولی برای بیمار تجویز می شود. وی خاطرنشان کرد که بعضی از بیماران اضافه کرد: امکان دارد به تغذیه حمایتی نیاز داشته باشند که بر حسب شرایط بیمار تغذیه با لوله مری معده (انترال) یا تغذیه وریدی (پرنترال) اجرا می شود. این استادیار دانشگاه اشاره کرد: نوع تغذیه بیمارانی که بعد از جراحی به بخش مراقبت های ویژه منتقل می شوند باتوجه به عملکرد دستگاه گوارش، وضعیت سوءتغذیه و نارسایی های ارگانی توسط کارشناسان تغذیه بیمارستان تنظیم و پایش می شود. وی ادامه داد: مقدار کالری و میزان پروتئین دریافتی بر مبنای نوع جراحی و شرایط بیمار تعیین می شود. تأمین پروتئین کافی نقش مهمی در بهبود شرایط بیمار بخصوص عملکرد سیستم ایمنی، بهبودی زخم ها و ترمیم بافت ها دارد. اسلامیان با اشاره به نیاز برخی بیماران به دریافت مکمل های پروتئین، مولتی ویتامین و املاح اظهار داشت: در این بیماران بسته به نوع جراحی و شدت صدمه و جراحات امکان دارد بعد از ترخیص از بیمارستان برای مدت زمان مشخصی نیاز باشد این مکمل ها را دریافت کند. عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اشاره کرد: مقدار الکترولیت و مایعات دریافتی بر مبنای شرایط بیمار و نتایج آزمایش ها با دستور پزشک از راه سرم درمانی یا به صورت خوراکی تأمین می شود.