علل پرخوابی چیست؟

یسکافه: بنا به اعلام مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده (NIH)، اگر بیش از 9 ساعت در شب می خوابید و احساس سرحالی نمی کنید، ممکنست تعدادی از مشکلات پزشکی زمینه ای مقصر باشند.
به گزارش یسکافه به نقل از نشریه پزشکی “مدیکال اکسپرس”، خیلی از مردم از کم خوابی شکایت دارند اما برخی با مشکل مخالف یعنی پرخوابی دست وپنجه نرم می کنند. پرخوابی یک اختلال خواب است که با شکایت از خواب آلودگی بیش از اندازه در طول روز که اغلب حتی بعد از ۱۰ ساعت یا بیشتر خوابیدن در شب رخ می دهد، مشخص می شود.
طبق گزارش مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده (NIH)، اگر بیش از ۹ ساعت در شب می خوابید و احساس سرحالی نمی کنید، ممکنست تعدادی از مشکلات پزشکی زمینه ای مقصر باشند.
در صورتیکه نیازهای فردی به خواب ممکنست بسته به سن و شرایطی مانند بیماری، استرس یا سطح فعالیت بدنی متفاوت باشد، آکادمی پزشکی خواب آمریکا خاطرنشان می کند که بزرگسالان ممکنست فقط به هفت ساعت خواب یا بیشتر نیاز داشته باشند. تعدادی از بزرگسالان که به عنوان افراد پرخواب شناخته می شوند، بطور طبیعی به ۱۰ تا ۱۲ ساعت خواب در شبانه روز نیاز دارند و این نه به سبب یک بیماری، بلکه به سبب استعداد طبیعی بیولوژیکی آنها است.
همین طور شما ممکنست به دلیلهای طبیعی زیر بیش از حد معمول نیاز به خواب داشته باشید:
افزایش فعالیت بدنی، استرس، جت لگ (پرواززدگی)، یا در حین و بلافاصله بعد از بهبودی از بیماری یا جراحی. شرایط سلامت روان مانند افسردگی یا سابقه تروما در گذشته نیز می تواند موجب پرخوابی شود. این وضعیت در ۱۵ درصد از افراد مبتلا به افسردگی وجود دارد.
اختلالات خواب مانند آپنه خواب یا نارکولپسی نیز می توانند موجب پرخوابی شوند. آپنه خواب که شامل توقف مکرر تنفس در طول شب است، یکی از علل شایع پرخوابی است. در این میان نارکولپسی نیز خواب را مختل می کند. افراد مبتلا به نارکولپسی ممکنست بطور ناگهانی و بدون هشدار به خواب بروند و گرفتار خواب آلودگی شدید در طول روز و خواب پراکنده در شب شوند.
عوامل تغذیه ای نیز می توانند در پرخوابی نقش داشته باشند. برای مثال، تحقیقات اخیر سطوح پایین ویتامین B را با پرخوابی مرتبط دانسته است. طبق اعلام مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده، سوء مصرف مواد شامل الکل، تنباکو یا مواد مخدر غیرقانونی با پرخوابی مرتبط می باشد. افراد مبتلا به چاقی یا سایر بیماریهای مزمن نیز می توانند گرفتار پرخوابی شوند.
در نهایت، برخی داروها یا ترک یک دارو می تواند موجب پرخوابی شود. طبق گفته متخصصان دانشگاه هاروارد، داروهایی که می توانند موجب خستگی و گیجی شوند عبارتند از داروهای آلرژی، داروهای ضد افسردگی، داروهای اضطراب، قرص های فشار خون، شل کننده های عضلانی، داروهای تشنج یا صرع، داروهای پارکینسون و درمان های سرطان.

اگر فکر می کنید داروهای تجویزی تان ممکنست موجب پرخوابی شود، هرگونه نگرانی را با پزشک خود در بین بگذارید و از داروهایی که به شما کمک می نماید بیدار بمانید، بدون تایید پزشک تان استفاده نکنید.

منبع: یسکافه