مسئول آموزش همگانی انستیتو تغذیه مطرح کرد؛ کدام افزودنی های غذایی مجاز هستند

به گزارش یسکافه، مسئول آموزش همگانی انستیتو تغذیه، در ارتباط با استفاده از افزودنی های غذایی، نکاتی را متذکر شد.
به گزارش یسکافه به نقل از مهر، مینا کاویانی اظهار داشت: قرن ها است که بعضی از افزودنی های غذایی نظیر نمک در انواع گوشت و ماهی های نمک سود و شکر در مربا و مارمالاد، برای نگهداری مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرند. وی ضمن اشاره به این که تولید مواد غذایی در مقیاس زیاد با تولید آنها در مقیاس کوچک خانگی بسیار متفاوت می باشد، اضافه کرد: خیلی از افزودنی های غذایی با عنایت به افزایش جمعیت، در طول زمان برای رفع نیازهای تولید انبوه مواد غذایی ساخته شده اند. به قول کاویانی، استفاده از مواد افزودنی برای اطمینان از سالم ماندن مواد غذایی فرآوری شده در طول مسیر از کارخانه یا آشپزخانه های صنعتی به انبارها، مغازه ها و در نهایت رسیدن به دست مصرف کنندگان ضروری می باشد. مسئول آموزش همگانی انستیتو تغذیه اضافه کرد: استفاده از افزودنی های غذایی زمانی قابل توجیه است که نیاز فناورانه (تکنولوژیکی) داشته باشیم، مصرف کنندگان را گمراه نکند و عملکرد کاملاً تعریف شده ای مانند حفظ کیفیت تغذیه ای یا افزایش پایداری غذا داشته باشد. به نقل از ایشان، افزودنی های غذایی می توانند از گیاهان، حیوانات یا مواد معدنی مشتق شده و یا مصنوعی باشند. کاویانی افزود: افزودنی ها به مواد غذایی اضافه می شوند تا اهداف فناورانه خاصی را انجام دهند و افزودنی های غذایی برای انجام کاری خاص در زمینه ایمن تر یا جذاب تر کردن غذا طراحی شده اند. وی خاطرنشان کرد: سازمان بهداشت جهانی، همراه با سازمان خواربار و کشاورزی، افزودنی های غذایی را بر مبنای عملکردشان به سه دسته کلی دسته بندی می کند که شامل طعم دهنده ها، فرآورده های های آنزیمی و سایر مواد افزودنی هستند. کاویانی اضافه کرد: مواد طعم دهنده که برای بهبود عطر یا طعم به غذا اضافه می شوند، بیشترین تعداد افزودنی های مورد استفاده در غذاها را می سازند. به نقل از ایشان، فرآورده های آنزیمی نوعی افزودنی هستند که امکان دارد به محصول نهایی غذایی ختم شوند یا تنها در طول فرآوری محصول از آنها استفاده گردد. به صورت کلی آنزیم ها پروتئین های طبیعی هستند که با عث تسهیل واکنش های بیوشیمیایی با شکستن مولکول های بزرگ تر به واحدهای سازنده کوچک ترشان می شوند. مسئول آموزش همگانی انستیتو تغذیه اضافه کرد: سایر مواد افزودنی غذایی به علل مختلفی مانند نگهداری، ایجاد رنگ و شیرین کنندگی استفاده می شوند. وقتی غذا آماده می شود، هنگام بسته بندی، حمل یا ذخیره، این افزودنی ها به غذا اضافه می شوند و در نهایت جزئی از غذا می شوند. کاویانی تصریح کرد: افزودنی های غذایی موادی هستند که برای حفظ یا بهبود ایمنی، تازگی، طعم، بافت یا ظاهر آن به غذا اضافه می شوند. به نقل از ایشان، افزودنی های غذایی پیش از استفاده باید از نظر اثرات مضر احتمالی بر سلامت انسان بررسی شوند. مسئول آموزش همگانی انستیتو تغذیه خاطرنشان کرد: کمیته مشترک FAO/WHO در مورد افزودنی های غذایی (JECFA)، نهاد بین المللی مسئول ارزیابی ایمنی افزودنی های غذایی است. وی تصریح کرد: صرفا افزودنی های غذایی که توسط JECFA ارزیابی و ایمن تلقی شده اند و حداکثر سطح مجاز استفاده از آنها توسط کمیسیون Codex تعیین شده است، می توانند در غذاهایی که در سطح بین المللی داد و ستد می شوند، مورد استفاده قرار گیرند.

منبع: yescafe.ir