مطالعات نشان می دهد؛ گنجاندن انواع توت در رژیم غذایی روند پارکینسون را کند می نماید

یسکافه: تحقیقات جدید نشان داده است که انواع توت ها امکان دارد یک سلاح قدرتمند در مقابل صدمه های ناشی از بیماری پارکینسون باشند.

به گزارش یسکافه به نقل از مهر به نقل از مدیسن نت، نتایج یک تحقیق جدید نشان داده است که آنتی اکسیدان های موجود در میوه هایی مانند انواع توت ها امکان دارد پیشرفت اختلال حرکتی را کاهش دهند.
به گفته محققان، افراد مبتلا به پارکینسون که سه وعده یا بیشتر در هفته از مواد غذایی سرشار از آنتی اکسیدان به نام فلاونوئید مصرف می کنند، در مقایسه با افرادی که غذاهای غنی از فلاونوئید نمی خورند، با احتمال کمتر مرگ زودرس مواجهند.
دکتر «شیانگ گائو»، محقق ارشد از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، می گوید: «فلاونوئیدها به صورت طبیعی اجزای مغذی گیاهی در میوه و سبزیجات هستند. آنها رنگ های مختلفی به این گیاهان می دهند.»
انطباق یک الگوی غذایی سالم، حاوی میوه ها و سبزیجات رنگارنگ، حتی بعد از تشخیص پارکینسون، می تواند پیشرفت بیماری را کُند کرده و میزان بقا را بهبود بخشد.
گائو در ادامه اضافه کرد: «در مطالعه قبلی ما در سال ۲۰۱۲، متوجه شدیم که فلاونوئیدها می توانند از خطر پارکینسون در آینده در میان افرادی که از آغاز مطالعه پارکینسون نداشتند، پیشگیری کنند. مطالعه فعلی شواهد بیشتری در مورد اثرات محافظتی عصبی میوه ها و سبزیجات عرضه می دهد.»
به گفته محققان، فلاونوئیدهای موجود در بعضی میوه ها و چای می توانند به سرعت از سد خونی مغزی عبور کنند و استرس اکسایشی، التهاب و تصلب شرایین را در مغز کاهش دهند، که امکان دارد نتیجه آن، کاهش تأثیر پارکینسون باشد.
برای این مطالعه، محققان اطلاعاتی را در مورد بیشتر از ۱۲۰۰ فرد مبتلا به بیماری پارکینسون، با میانگین سنی ۷۲ سال، که به صورت متوسط ۳۳ سال به این بیماری مبتلا بودند، جمع آوری کردند. هر چهار سال یک مرتبه، بیماران به سؤالاتی در مورد رژیم غذایی خود پاسخ می دادند. به صورت خاص، از آنها پرسیده شد که چقدر چای، سیب، انواع توت ها، پرتقال و آب پرتقال مصرف می کنند.
در طول مطالعه، ۷۵ درصد از بیماران فوت کردند. از این تعداد، ۵۱۳ نفر به علت پارکینسون، ۱۱۲ نفر به علت بیماری های قلبی عروقی و ۶۹ نفر به علت سرطان جان خویش را از دست دادند.
محققان دریافتند افرادی که رژیم غذایی آنها حاوی بیشترین میزان فلاونوئید بود، ۷۰ درصد شانس بیشتری برای زنده ماندن در مقایسه با افرادی که رژیم غذایی آنها حاوی کمترین مقدار فلاونوئید بود، داشتند.
بیشترین میزان مصرف فلاونوئیدها حدود ۶۷۳ میلی گرم در روز و کمترین آن حدود ۱۳۴ میلی گرم در روز بود. بعنوان نمونه، توت فرنگی حدود ۱۸۰ میلی گرم فلاونوئید در هر ۱۰۰ گرم و سیب حدود ۱۱۳ میلی گرم فلاونوئید دارد.
گائو تصریح کرد: «خوردن بیشتر غذاهای غنی از فلاونوئید پیش از مبتلا شدن به پارکینسون با خطر کمتر مرگ در بین مردان مرتبط بود، اما نه زنان. اما بعد از تشخیص پارکینسون، خوردن فلاونوئیدهای بیشتر با نرخ بقای بهتر برای هر دو جنس مرتبط بود.»
در مورد فلاونوئیدی معروف به “فلاون ۳- اول” که در سیب و چای یافت می شود، افرادی که بیشترین مصرف را داشتند ۶۹ درصد بیشتر از افرادی که کمترین مصرف را داشتند، زنده ماندند.

منبع: یسکافه