مطالعات نشان می دهد؛ رژیم غذایی فستینگ به درمان سرطان کمک می نماید

به گزارش یسکافه مطالعه اخیر محققان به بررسی ایمنی، تحمل، و اثرات در رابطه با متابولیک و ایمنی رژیم های غذایی فستینگ (شبه روزه داری) در شرکت کنندگان مبتلا به سرطان پرداخته است.

به گزارش یسکافه به نقل از مهر به نقل از مدیکال نیوز، تغییر در نوع و مقدار غذایی که فرد می خورد می تواند اثرات مثبتی بر سلامت و پیری داشته باشد. برخی شواهد نشان داده است که رژیم غذایی فستینگ برای طولانی مدت امکان دارد مکانیسم های سلولی محافظ را فعال کند.
نتایج نشان داد که تغییرات متابولیک و سیستم ایمنی با بهبود عوارض سرطان منطبق است، اما اثربخشی آنها را ثابت نکرده است.
تحقیقات بیشتر برای تعیین این که آیا اثرات متابولیک و ایمنی ناشی از رژیم غذایی فستینگ سبب بهبود کارایی درمان استاندارد سرطان و کاهش مرگ و میر می شود، ضروری می باشد.
دانشمندان معتقدند که این اثرات رژیم غذایی فستینگ تا حدی به علت کاهش موقت گلوکز، انسولین و فاکتور رشد شبه انسولین ۱ (IGF-۱) است. IGF-۱ هورمونی است که رشد را تنظیم می کند، متابولیسم ماهیچه های اسکلتی را کنترل می کند و ماهیچه های بدن انسان را بازسازی می کند.
از آنجاییکه IGF-۱ رشد و تقسیم سلولی، مرگ سلولی و بقای سلولی را تنظیم می کند، امکان دارد رشد تومورهای سرطانی را هم افزایش دهد.
مطالعات اولیه با چرخه های دوره ای روزه داری طولانی مدت اثرات ضد توموری، افزایش پاسخ به درمان ضد سرطان و محافظت از سلول های سالم در مقابل صدمه ناشی از شیمی درمانی را نشان داده است.
اگرچه رعایت دوره های طولانی مدت این رژیم غذایی و محدودیت های شدید مصرف کالری امکان دارد چالش برانگیز بوده و دارای مشکلات ایمنی باشد.
با در نظر گرفتن این موضوع، دانشمندان یک “رژیم غذایی تقلیدکننده روزه معروف به فستینگ” بوجود آورده اند که کالری، قند و پروتئین کمی دارد. هدف دستیابی به اثراتی مشابه روزه داری است و در عین حال از کمبود مواد مغذی جلوگیری می کند.
محققان برای ۱۰۱ شرکت کننده مبتلا به سرطان به مدت ۵ روز رژیم غذایی فستینگ یکسان طراحی کردند. شرکت کنندگان تا ۶۰۰ کالری در روز ۱ و حداکثر ۳۰۰ کالری در ایام ۲-۵ مصرف کردند. آنها این دوره از محدودیت کالری را با ۱۶ تا ۲۳ روز تغذیه مجدد دنبال کردند تا وزن از دست رفته را به دست آورند. سپس افراد این رژیم ها را هر ۳ یا ۴ هفته تا ۸ دوره تکرار کردند.
این مطالعه شامل افرادی بود که انواع مختلفی از سرطان را در مراحل مختلف داشتند و از درمان های ضدسرطانی مختلفی استفاده می کردند.
در ۹۹ شرکت کننده ای که تیم ارزیابی کردند، این رژیم غذایی سطح گلوکز سرم را ۱۸.۶ درصد، انسولین سرم را ۵۰.۷ درصد و IGF-۱ سرم را ۳۰.۳ درصد کم کرد.
محققان سطح انسولین را ارزیابی کردند چونکه شواهد نشان داده است که این هورمون رشد سلول های سرطانی را تحریک می کند. به صورت مشابه، برخی شواهد نشان داده است که سطوح بالاتر گلوکز سرم هم سبب پیشرفت سرطان می شود.

منبع: yescafe.ir