در نشست آسیب شناسی تابوانگاری ناباروری مطرح شد سهم مردان در علل ناباروری

یسکافه: مسئول فنی مرکز درمان ناباروری ابن سینا تصریح کرد: یکی از باورهای اشتباهی که در حوزه درمان ناباروری بسیار حائز اهمیت می باشد، این است که مردان نقش شان را بعنوان یکی از علل اصلی ناباروری نادیده می گیرند.

به گزارش یسکافه به نقل از ایسنا، ​​​دکتر سهیلا انصاری پور – فوق تخصص زنان و مسئول فنی مرکز درمان ناباروری ابن سینا، اظهار داشت: بارها و بارها باورهای غلط را در حوزه ناباروری می بینیم. بخصوص زوج های ناباروری که از شهرستان رجوع می کنند اطلاعات ناصحیحی دارند که از منابع غیرمتخصص گرفتند و این مورد در روند تشخیص و درمان اثرگذار می باشد.
وی بابیان اینکه این ضعف فرهنگی می تواند بر پیشگیری و درمان نازایی اثرگذار باشد، اضافه کرد: یکی از باورهای غلطی که بسیار حائز اهمیت می باشد این است که مردان نقش خودشان را بعنوان یکی از علل اصلی ناباروری نادیده می گیرند. این درحالیست که در حدود ۳۵ تا ۴۰ درصد، مردان نقش اصلی را در ناباروری دارند. در حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد زنان و مردان به صورت توام می توانند در ناباروری نقش داشته باشند و حدود ۱۰ درصد علل نازایی هم ناشناخته است. ازاین رو اگر دقت نماییم می بینم که مردان در ۵۰ درصد موارد می توانند در ناباروری نقش داشته باشند. اما به دلایلی دخالت فاکتور مردانه در ناباروری نادیده گرفته می شود. اول اینکه مردان اصلا رجوع نمی کنند و برای تشخیص و درمان ناباروری همکاری نمی کنند. مسئله دوم این است که تنها تستی که برای مردان به صورت روتین درخواست می شود، آنالیز اسپرم است که عموما در آزمایشگاه های غیرمرجع انجام می دهند و به کرات جواب منفی کاذب داده می شود. بر همین مبنا به کرات زنانی را می بینیم که برای درمان رجوع می کنند و مرد هیچ آزمایشی نمی دهد و زمان طلایی درمان تمام شده و سن خانم افزایش می یابد.
وی تصریح کرد: باورهای اشتباه در فرایند نازایی بی شمار هستند و احتیاج به فرهنگسازی در این زمینه وجود دارد. گاهی مشاهده می شود که مرد فاکتور واضحی را برای نازایی دارد، اما وضعیتش را بررسی نکرده و مکرر ازدواج کرده است. به کرات دیده ایم که تعدد زوجین دارند؛ در صورتی که خودشان مشکل نازایی داشته اند. ازاین رو توان جنسی به معنای توانایی باروری نیست. حتی در حوزه سقط های جنین مکرر هم از آنجایی که خانم آبستن می شود، فکر می کنند مشکل اصلی خانم است. این درحالیست که یکی از علل اصلی سقط مسائل مربوط به جنین است که هم ژن های پدر و هم ژن های مادر در تشکیل جنین دخالت دارند.
انصاری پور افزود: باور اشتباه دیگر عدم توجه به مسائل پیشگیری است. سبک زندگی افراد برای حاملگی سالم بسیار مهم می باشد. داشتن وزن مناسب و ترک عادات غلط بسیار مهم می باشد. به کرات با افراد دارای اضافه وزن مواجه می شویم و وقتی به آنها می گوییم اضافه وزن می تواند منجر به ناباروری شود، می گویند فلانی هم وزن بالا دارد اما نابارور نشده است. مسئله دیگر افزایش سن زنان است. متاسفانه در کشور ما حتی زنان تحصیل کرده به کاهش قدرت باروری با افزایش سن واقف نیستند.
انصاری پور درباره تولدهای لاکچری در تاریخ های خاص هم اظهار داشت: این مورد پارسال هم وجود داشت، اما فکر می کنم امسال میزان آن کاهش یافته بود. در عین حال مطمئنم که متخصصان زنان بسیار اندکی در اینباره مردم را ترغیب می کنند؛ چونکه کار درستی نیست. در عین حال باید در میان مردم هم فرهنگسازی شود تا درخواست چنین کاری را نداشته باشند.

لزوم برچسب زدایی از ناباروری

به گزارش یسکافه به نقل از ایسنا، در ادامه این نشست، دکتر بهزاد قربانی- روانپزشک و عضو هیات مدیره مرکز درمان ناباروری ابن سینا، با اشاره به تابو بودن ناباروری در جوامع، اظهار داشت: باید توجه کرد که لغت تابو یک واژه لاتین به معنای ممنوعه است که منجر به برچسب خوردن می شود. در حوزه درمان ناباروری باید اقداماتی انجام دهیم تا از این حوزه برچسب زدایی شود تا تابوی آن شکسته شود.

وی اضافه کرد: بر مبنای یک سلسله از مکانیزم های دفاعی که بشر در مقابل یکسری وقایع از خود نشان می دهد، تابو شکل می گیرد. در حوزه سلامت نه تنها در حوزه ناباروری، بلکه در حوزه اختلالات روانی و جنسی هم تابو داریم و افراد از برچسب خوردن می ترسند. به صورتی که این تابو سبب می شود که افراد یا رجوع نکنند و یا اگر رجوع کردند، شرح حال درستی از خودشان عرضه ندهند.

قربانی با اشاره به اینکه مکانیزم های دفاعی نابالغ که سردسته آنها بحث انکار است، منجر به ایجاد تابو می شود، اظهار داشت: بعنوان مثال برخی زوجین کاملا منکر مشکل ناباروری شان می شوند. در عین حال گاهی افراد مکانیزم های عصبی از خود بروز می دهند و خلاف آنچه که وجود دارد، نشان می دهند. مانند فردی که عاشق داشتن بچه است، اما می گوید من از بچه بدم می آید. ما این موضوعات را به کرات دیده ایم. حال ما باید افراد را از مکانیزم های دفاعی نابالغ به سمت مکانیزم های دفاعی پخته سوق دهیم. در راس آن باید به افراد یاد دهیم که چگونه بتوانند در نبود فرزند، زندگی خوب و همراه با عشق و صمیمیتی داشته باشند. در عین حال باید به افراد برنامه ریزی را یاد دهیم تا زوج برنامه ریزی کرده، درباره مشکل شان تبادل نظر و تصمیم گیری کرده و در نهایت بتوانند بهترین چاره را اتخاذ کنند.

وی اضافه کرد: تابوشکنی در زوج های نابارور دو بخش دارد؛ یکی بین زوجین است و یکی هم بین زوجین و اطرافیان است. در بخش اول دو مبحث خودمقصربینی و احساس گناه بین زوجین وجود دارد که باید به این سمت رویم که این پدیده تقصیر یا گناه نیست، بلکه مانند سایر موضوعات پزشکی است و بشر در آن دخالتی ندارد. در این عرصه در ارتباط زوجین با اطرافیان هم نوعی احساس شرم وجود دارد و زوجین فکر می کنند در جامعه سرافکنده شده اند. این درحالیست که اگر به این مورد مانند یک بیماری نگاه نماییم، این مسئله هم حل می شود.

وی تصریح کرد: ما باید جرات مندی زوجین را در بیان وقایع و اتفاقات پیرامون شان بالا بریم و اعتماد به نفس شان را در مواجهه با ناباروری ارتقاء دهیم. در عین حال باید به زوجین یاد دهیم که نیاز نیست به هر سوال پاسخ دهند. توصیه می نماییم که زوج ها از پنهان کاری درباره اصل مبحث ناباروری بپرهیزند، اما نیازی نیست جزئیات را هم بیان کنند.